Szanowni Państwo,
chciałbym spytać o poprawność skrótu, a właściwie całego tytułu lekarza medycyny (lek.med.). Niejednokrotnie słyszałem, że jest to błąd, a tytuł lekarza medycyny nie istnieje, i powinno używać się po prostu tytułu lekarza (lek.), aczkolwiek niejednokrotnie w placówkach służby zdrowia można zauważyć (np. na drzwiach) wspomnianego lekarza medycyny (np: lek.med. Jan Kowalski). W związku z tym, czy stosowanie takiego tytułu (wraz ze skrótem) jest zgodne z zasadami języka polskiego?

Dzień dobry,
Zwracam sie z krótkim pytaniem: czy po cyfrach i liczbach porządkowych należy postawić kropkę? Przykład: 25. lutego 2003 r.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam,
Sławek Mazurek

W polszczyźnie ostatnich lat pojawiło się mnóstwo nowych, obco brzmiących słów, określających rzeczy i zjawiska od dawna w naszej rzeczywistości raczej znane, określane kiedyś w inny sposób (chyba bardziej zrozumiały). Teraz w tej „nowomowie” modne stało się używanie określeń „mądrzejszych”. Mam wyższe wykształcenie, ale muszę przyznać, że czasami pewne określenia niezbyt są dla mnie zrozumiałe, tzn. niby wiem, ale nie do końca, o co chodzi. Dlatego proszę o wyjaśnienie wszechobecnego słówka: logistyka, logistyczny. Do tej pory nie umieliśmy tego nazwać prawidłowo? I w tej samej sprawie: lobby, lobbować – co to dokładnie jest?

W erze Internetu i po stworzeniu takich portali jak Facebook czy YouTube powstały z amerykańskiego słowa like [co powstało? – Red.]. I to prowadzi do mojego pytania, albowiem coraz częściej spotykam się z tym, że w analizach, statystykach internetowych pojawia się słowo lubialność lub punkty lubialności. Bardzo proszę o pomoc, z jakiego słowa powinni korzystać internauci, jakie słowa powinienem sam stosować, gdy przyjdzie mi określanie lubialności (sic!) moich filmów na YouTube bądź komentarzy na FaceBook.

Szanowni Państwo,
czy można napisać, że ktoś stoi przed judaszem (otworem w drzwiach), za judaszem lub po drugiej stronie judasza, jak stoi na zewnątrz? Czy będzie to sformułowanie poprawne, czy raczej należy tak przemodelować wypowiedź, żeby rzeczony ktoś stał po prostu przed drzwiami?

Jakub Jędrusiak

Jak zapisać słowa megawredny, megaszybki, megadużo, megagorąco itd.? Czy może rozdzielnie z przedrostkiem mega? Nie ukrywam, że te nowe twory bardzo mi się nie podobają. Czy jest jakaś ogólnie przyjęta zasada dotycząca przymiotników i przysłówków przy intensyfikowaniu za pomocą mega? Intencją mówiących najczęściej jest spotęgowanie następującego po nim przymiotnika, a nie tworzenie nowego wyrazu. Ktoś mówi meeega dużo i wtedy słowo meeega to po prostu synonim słowa bardzo. Mowa potoczna.

Panie Profesorze!
Dlaczego czasownik mleć i zemleć ma taką trudną odmianę? Większośc Polaków nie umie go odmieniać poprawnie. Powiem więcej, nawet studenci filologii polskiej mają z tym czasownikiem kłopot. Skąd się wzięła taka trudna odmiana? Czy nie warto by było uprościć ją. Po co ma być męłłem w czasie przeszłym. Nie może być po prostu mieliłem? Skoro większość Polaków nie używa poprawnej odmiany, po co na siłę ją utrzymywać?

Szanowni Państwo!

Jakaś dziwna maniera nastała, by zamiast zastanowić się lub rozważyć jakiś problem / temat / zagadnienie, ludzie się nad nim pochylają.  Chciałbym pochylić się nad zagadnieniem kart graficznych. Co to jest? Po jakiemu? Po co? Dlaczego?

Jaki jest stosunek profesjonalistów do tego dziwoląga?

Z poważaniem - Dociekliwy

Bardzo proszę o krótkie omówienie wyrazu nakastlik, zarówno pod względem jego kondycji, jak i pisowni – spotkałem się z takim określeniem szafki nocnej. Prawdopodobnie wzięte z niemieckiego (nacht?), ale co jeszcze: „zwykły” wyraz, regionalizm (jeśli tak, to o jakim zasięgu?) czy może wyłącznie indywidualizm?

Czy sformułowano ścisłe kryteria, według których pewne wyrażenia uznaje się za zrosty i ustala pisownie łączną? Słyszałem, że wynika to m.in. z tego, na ile człony w obrębie wyrażenia zachowują samodzielność, np. stąd, ale z powrotem. Co wobec tego z naprawdę i na pewno? Wielu ludzi pisze na odwrót w poczuciu, że prawda utrzymuje większą autonomię językową niż pewno, rzadko używane w takiej formie poza wspomnianym wyrażeniem. Podobnie z na razie, w ogóle czy po prostu.